Novo istraživanje iz oblasti genetike psihičkih poremećaja objavljeno u časopisu JAMA Psychiatry ukazuje na potencijalnu povezanost između nastanka bipolarnih poremećaja, šizofrenije i autizma. Bipolarni poremećaji, ranije poznati pod nazivom manično – depresivna psihoza, dovode do pojave dramatičnih promena raspoloženja, nivoa tzv. životne energije, kao i stepena fizičke i mentalne aktivnosti, ometajući obolelu osobu u obavljanju svakodnevnih životnih aktivnosti. Naučnici već duže vreme smatraju da ovo oboljenje ima zajedničku genetsku osnovu sa drugim psihijatrijskim bolestima, i da vrsta i stepen izraženosti poremećaja zavise isključivo od faktora sredine, ali do sada za to nisu imali potrebne naučne dokaze.
Međutim, istraživanje koje je zajednički sprovedeno u organizaciji Medicinskog fakulteta Univerziteta u Ajovi i Baltimoru Cold Spring Harbor Laboratorije u Njujorku, ukazuje da psihički poremećaji zaista mogu imati identičnu genetsku osnovu.
Bipolarni poremećaji pokazuju se često mogu sresti kod više članova iste porodice, što nedvosmisleno ukazuje na genetsku komponentu ovog oboljenja, što su i dokazala brojna ranije sprovedena istraživanja koja su potvrdila postojanje specifičnih hromozomskih aberacija koje se uglavnom mogu sresti kod osoba koje pate od bipolarnog poremećaja, ali se mogu videti i kod osoba koje nemaju ove poremećaje. Međutim, savremena tehnologija je omogućila otkrivanje još specifičnijih varijacija na hromozomima obolelih, koje su i predstavljale fokus sprovedenog istraživanja.
Iako se većina ovih aberacija donedavno dovodila u vezu samo sa bipolarnim poremećajem, naučnici su kod ispitanika utvrdili postojanje čak 84 retke hromozomske aberacije koje se mogu direktno dovesti u vezu sa nastankom bipolarnog poremećaja u grupi od 3.541 ispitanika koji pate od ovog teškog poremećaja, jer njihovo postojanje nije pronađeno u kontrolnoj grupiu zdravih ispitanika. Međutim, interesantno je da je veliki broj ovih aberacija ranije dovođen isključivo u vezu sa nastankom šizoidnih i autističnih poremećaja, što je, budući da među ispitanicima nije bilo obolelih od ovih oboljenja, naučnike navelo da zaključe da sva tri oboljenja najverovatnije imaju istu genetsku osnovu, navodi se u objavljenom članku.
Dobijeni rezultati će svakako pomoći u narednim istraživanjima koja treba da utvrde razloge zbog kojih se određeno oboljenje javlja kod pojedinih osoba, dok kod krugih istovetna genetska konstitucija dovodi do nastanka drugačijeg poremećaja. Naučnici se nadaju da će rezultati studije doprineti boljem razumevanju pomenute tri grupe oboljenja, budući da njihov pravi uzrok do danas nije otkriven, što istovremeno rezultira i nedostatkom kauzalnih lekova kojim će delovati na uzročnik i time dovesti do izlečenja obolelih.
Preveo: Dejan B. Živanović, B.Sc. spec.
Izvor: http://www.medicalnewstoday.com
Pratite nas